"شعبان ماه من است، هر که یک روز از این ماه را روزه بدارد، بهشت بر او واجب می‌شود"

از امام صادق علیه السلام نیز روایت شده است:

چون ماه شعبان می‌رسید حضرت زین‌العابدین علیه السلام اصحاب خود را جمع می‌کردند و می‌فرمودند:

ای اصحاب من! می‌دانید این چه ماهی است؟ این ماه شعبان است، و حضرت رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم

می‌فرمودند شعبان ماه من است، پس در این ماه برای جلب محبّت پیغمبر خود صلوات الله علیه، و برای تقرّب به سوی پروردگار خویش،‌

روزه بدارید،‌ به خدایی که جان علی‌بن الحسین علیه السلام به دست قدرت اوست سوگند یاد می‌کنم از پدرم حسین‌بن علی علیه السلام

شنیدم که فرمود: از امیرالمؤمنین علیه السلام شنیدم: هر که شعبان را برای جلب محبّت پیامبر، و تقرّب جستن به سوی خداوند روزه بدارد

 خداوند او را دوست بدارد، و در روز قیامت به کرامتش نزدیک نماید، و بهشت را بر او واجب گرداند.

شیخ از صفوان جمّال روایت کرده است که امام صادق علیه السلام به من فرمود: کسانی را که پیرامون و اطراف تو هستند به روزه ی ماه شعبان

 وادار کن!

گفتم: فدایت شوم! مگر در فضیلت آن چیزی می‌بینی؟

فرمود: آری! رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم هرگاه هلال ماه شعبان را می‌دید، به منادی دستور می‌داد تا در مدینه ندا کنند: ای اهل مدینه!

من از جانب رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم به سوی شما ارسال شده‌ام.

آن حضرت می‌فرماید: آگاه باشید! به درستی که شعبان ماه من است، خدا رحمت کند کسی را که مرا در ماه من یاری کند (یعنی روزه بدارد آن را).

سپس امام صادق علیه السلام چنین گفت: امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرمود:

از هنگامی که شنیدم منادی رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم در ماه شعبان ندا داد، روزه ی شعبان از من فوت نشد،

و تا زمانی که زنده هستم به خواست خداوند از من فوت نخواهد شد.

پس می‌فرمود:

روزه ی دو ماه شعبان و رمضان مایه ی توبه و آمرزش خداست.

اسماعیل‌بن عبدالخالق روایت کرده است:

نزد امام صادق علیه السلام بودم، ذکر روزه ی شعبان به میان آمد، حضرت فرمود:

در فضیلت روزه ی شعبان چنین و چنان است،تا جایی که انسان مرتکب قتل حرام می‌شود، پس چنانچه شعبان را روزه بدارد،

این روزه به او سود می‌رساند،‌ و به خواست خداوند آمرزیده می‌شود!

بعضی از اعمال مشترک این ماه:

1.  هر روز هفتاد مرتبه بگوید: أًستَغفِرُاللهَ وَ أَسأَلُهُ التَّوبَهَ

 2. هر روز هفتاد مرتبه بخواند: أَستَغفِرُاللهَ الَّذی لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الرَّحمنُ الرَّحیمُ الحَیُّ القَیُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَیه 

توجه: در بعضی روایات الحیُّ القَیُّومُ پیش از الرَّحمنُ الرَّحیمُ  است، و عمل به هر دو خوب است و از روایات استفاده می‌شود که بهترین دعاها و ذکرها در این ماه استغفار است، و هر که در هر روز این ماه هفتاد مرتبه استغفار کند، مانند این است که در ماه‌های دیگر هفتاد هزار مرتبه استغفار نماید.

3. در این ماه صدقه بدهد،‌ گرچه نصف دانه ی خرمایی باشد، تا حق‌تعالی بدن او را بر آتش دوزخ حرام کند.

از امام صادق علیه السلام نقل شده است که از وجود مبارک ایشان درباره‌ی فضیلت روزه ی ماه رجب سؤال کردند.

فرمود: چرا از روزه ی شعبان غافل هستید؟

راوی عرض کرد: یا ابن رسول‌الله! کسی که یک روز از ماه شعبان را روزه بدارد، چه ثوابی دارد؟

فرمود: به خدا سوگند بهشت پاداش آن است.

عرض کرد :یا ابن رسول‌الله! بهترین اعمال در این ماه چیست؟

فرمود: صدقه و استغفار، هر که در ماه شعبان صدقه دهد حق‌تعالی آن را رشد و نموّ دهد همان‌گونه که یکی از شما بچّه شترش را رشد می‌دهد، تا آن که در قیامت، در حالی که به اندازه ی کوه احد شده باشد به صاحبش باز گردد.

4. در تمام این ماه هزار مرتبه بگوید:

لا إِلهَ إِلَّا اللهُ، وَ لا نَعْبُدُ إِلّا إیّاهٌ مٌخْلِصینَ لَهُ الدّینَ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ

 معبودی جز خدا نیست، و نپرستیم جز او را، در حالی که دین را برای او خالص کردیم، گرچه مشرکان را خوش نیاید

توجه: روایت است که این ذکر، پاداش بسیاری دارد، از جمله اینکه در نامه ی عملش عبادت هزار ساله بنویسند.

5. در هر پنجشنبه ی این ماه، دو رکعت نماز بجا آورد. در هر رکعت پس از سوره ی مبارکه حمد  صد مرتبه  سوره مبارکه اخلاص خوانده و بعد از سلام نماز، صد مرتبه صلوات بفرستد، تا حق‌تعالی هر حاجتی که در امر دین و دنیا دارد روا کند، و نیز روزه ی هر پنجشنبه این ماه فضیلت بسیار دارد.

توجه: روایت شده است که در هر پنجشنبه ی ماه شعبان آسمانها را زینت می‌کنند، پس ملائکه عرض می‌کنند:

 خداوندا! روزه‌داران این روز را بیامرز، و دعای آنان را اجابت فرما.

در خبر نبوی است:

هر که روز دوشنبه و پنجشنبه ی شعبان را روزه بدارد، حق‌تعالی بیست حاجت از حوایج دنیا، و بیست حاجت از حوایج آخرت او را برآورد.

6. در این ماه بسیار صلوات فرستد.